Neyin Ne Olduğunu Bilen Beri Gelsin

                                                 

Yaralı Kuş

                                       
                                        -Gitmek istemiyorum
                                        dediğimde ,iç sesim
                                        -olumsuz sözcük ürettin,ne istediğini söyle
                                        diyerek beni uyardı.
                                        -Evimde kalmak istiyorum,
                                        derken içim acıyor ve bedenim yorgunlukdan sızlıyordu.
                                        -Şefkat duymuyor musun?
                                        Yanıtı gelmesiyle de birden içimi  derin bir şefkat hissi kapladı.
                    Gideceğim yeri gördüm hayalimde.İçim şefkatle doluyken orada olmak ne de kolaydı.
                    Olmasın diyoruz ama acılardan çok şey öğreniyoruz.İnsanlık olarak daha uzun bir yolumuz var diye düşünüyorum.Yeterince öğrenirsek belki biter acılar.Birbirimizi anlamayı öğrenemedik.Onaylamadıklarımıza saygılı olmayı öğrenemedik.

Yeryüzü cenneti evim

Evde olmak çok güzel

                       Acı , korku,dehşet ve şüpheyle baktı köşeye...Sonra bana çevirdi bakışlarını.Korkusu büyüdü gözlerinde.Nasıl oluyor da hem beni hem başka boyutları görüyordu.
                     'Güzel mi ' dedim hasta yatağında ki yaralı kuşa..
                     Hayır besbelli değildi.Gördüğü şeyi ikimizin arasına dek izledi bakışlarıyla.Korkuyla ürperdim.
                     'Aradan çekil' uyarısı hissettim birden  ve kapıya doğru yürüdüm.Bir ona bir bana bakıyordu.Anlamıyordu..Ben anlıyor muydum? Belki..Eski deneyimlerimi anımsadım...
                    Güvenlik görevlisine 'din görevlisi var mı 'diye sordum.
                    Sabah ayazında hızlı koşar adımlarla minaresi görünen camiye yöneldim.Kapalı..Ne yapmalı..Alt avludan sesler geldi.İki genç kadın caminin kapalı olduğunu ve aceleleri olduğunu söyledi önce.(Eğitmenim belki yardım edebilirim) dedi sonra.Okuyacağım duaları söyledi.Oh!olsun size..İşiniz düşünce arıyorsunuz dini camiyi bakışı geldi geçti gözlerinden..Yoksa ben mi ben mi öyle hissediyorum.Tanrı hepimizin,benim de Tanrım ve ona sesimi duyurdum.Genç Hanımların tavsiyesi yetmedi.Gece rüyamda gördüğüm Hoca nerede?  Hoca ona mı bana mı?
                    Öğlen yorgunlukla içim geçmiş.İrkildim bir sesle.Kapıda iki kişi.Saygıyla tanıttılar kendilerini.Genç olan kaldı yanımda.Hastalığına ait sorular soruyor ve arkadaşlıklarına ait anıları anlatıyor....Nasıl değerli olduğunu onu çok sevdiğini,kendinde çok emeği olduğunu...Ortak tutkuları ağaçlardan ve dostluğun kutsallığından söz etti sonra.
                  Birden sakalı, kıyafeti dikkatimi çekti ve hızlıca enerjisini hissetmeye çalışdım..Hafifçe montuna asıldım iki elimle,tuttum bırakmam dercesine..
                  -Sen din adamı olabilir misin ?
                   -Hayır nereden çıkardınız?
                    Ellerim düştü iki yanıma..
                    Derin siyah gözlerinin içine içine bakdım...Var bu çocuk da bir şey .
                    - Neyi merak ediyorsunuz epeyce bilgim var dedi az sonra.
                   Gece geri geleceğini söyleyip gitti.Kapılar kapanıyor dediğimde  ise kendinden emin 'merak etmeyin bir yolunu bulurum,dedi.
                    Doktorumuz ise 'inanca saygımız sonsuz' diyerek gece gelecek ziyaretcimize izin verdi..
                    Usul usul okudu  duaları başın da zaman durmuş gibiydi hiç kimse odaya girmiyordu derken odaya gelen hemşire şöyle bir bakdı ve hiç bir şey demeden usulca gitti.Sakin dingin huzur dolu bir enerji sardı her şeyi.
                     Birkaç gün sonra tekrar ziyarete geldi ' bu sefer sizin için'dediğinde inanmıyarak ona bakdım.Benim de yardıma ihtiyacım varmış..
                   Yirmi yaşındaydı  ve bize Tanrının hediyesiydi.

Semra Melek Adlı Eserimden Detay